هساره
سنندج-کتاب مجموعه شعر «ئاورێ ئاورگا» یعنی آتش آتشگاه، اثر نویسنده و شاعر کرد اهل مازندران منتشر و روانه بازار کتابخانه فرهنگ و ادب کردستان شد.
به گزارش هسارە بە نقل از کردپرس مجموعه شعر «ئاورێ ئاورگا» یعنی آتش آتشگاه، کتابی است که با گویش هورامی توسط شاعر کرد زبان حامی نیکبخت عبدالملکی اهل مازندران از هورامی های شمال ایران سروده شده، توسط انتشارات زانا مریوان منتشر و روانه بازار کتابخانه فرهنگ و ادب کردستان شده و در اختیار علاقمندان به شعر و ادب هورامی قرار گرفته و در انتشارات ڕێباز (ریباز) مریوان و کتاب فروشی های شهر و استان عرضه می شود.
“ئاورێ ئارگا” به معنای آتش آتشگاه، مجموعه شعری است اثر طبع “حامی نیکبخت عبدالملکی”. این شاعر، اهل شهرستان بهشهر مازندران و از کُردهای است که در دوران های گذشته به شمال ایران کوچانده شده‌اند و اینک علی‌رغم این همه سال، زبان مادری خود را حفظ کرده‌اند و به گواهی اشعار این مجموعه، زبان و ادب و فرهنگ کردی را حفظ کرده اند
این کتاب به رسم‌الخط معیار کردی نوشته شده و همان‌گونه که شاعر تأکید کرده این برای اولین بار است که چنین اتفاقی در نگارش آثار مکتوب کردهای شمال می‌‌افتد.
•سیاوچه‌مانه/عاشقانه‌یلِ نه‌واچیا: این بخش بلندترین شعر هجایی این مجموعه است که عاشقانه‌های ناگفته‌ی این مردمان را بیان می‌کند و متأثر از سیاچَمانه‌های هورامان سروده شده است.
•چواردانه‌یی/واته‌یلِ گیس بۆڕیا: این بخش شامل چند دوتایی یا دوبیتی‌ست که به جز یکی – دو مورد که در وزن عروضی بوده باقی همه هجایی کردی‌ست.
•گوتاره‌یلِ دڵ / قسه‌یلِ وه دڵ واریا: شامل سروده‌هایی سالیان دورتر شاعر هم در اوزان عروضی و هم شعر هجایی است که در موضوعات آزاد سروده شده است و بیانگر حرفهای در دل مانده‌ی شاعر است.
•سووگه‌ره‌یل دڵ/شێعره‌یل چ شوور وه‌وشکیا: شامل چند سروده در ستایش چند تن از مفاخر هنر و شعر ایران‌زمین است . در این بخش تنها یک شعر نو کُردی گنجانده شده است.
شاعر در مقدمه‌ی کتابش چنین آورده است:
«زبانِ سروده‌های این مجموعه به گویشِ کُردی ایل ِعبدالملکی است که می‌توان آن را از خانواده‌ی گویش‌های هورامی به‌شمار آورد. ایل عبدالملکی اکنون در چند نقطه‌ی کشور سکونت دارند که از نقاط متمرکز جمعیّتی آن‌ها می‌توان چهار قلعه عبدالملکی در حوزه‌ی شمالی بهشهر مازندران، قلعه عبدالملکی در قروه کردستان، روستای زاغه در تویسرکان همدان و به‌گونه‌ی پراکنده در کرمانشاه، کنگاور و چند نقطه‌ی دیگر را نام بُرد که همگی به این گویش سخن می‌گویند و از بختِ بلند به همّت ستودنی گذشتگان فهیمشان همچنان فرزندان امروزینشان هم به این گویشِ ناز زبان باز می‌کنند.
در ادامه آورده است این مجموعه برای کُردهای عبدالملکیِ ساکن در شمال کشور (مازندران) نخستین مجموعه‌ای است که به‌گونه‌ی کاملاً کُردی چاپ می‌شود و نیز نخستین بار است که در این منطقه نوشتار با آداب نوشتاری کُردی ارائه می‌شود.
