هساره
من نیگارکێشکم…
دڵم، قوتووە ڕەنگێکی تاریکی تێرە.
لە تاریکیدا هیچ نایبینم و،
بۆ ڕۆشنایی هەڵدەچم.
هەندێك جار ڕەنگی سۆزدارییم دەبێتە سوور و،
دەچێتە نێو چاوەکانمەوە.
هەندێك جار دەبێتە ڕەش وەك گلێنەی چاوەکانت.
بڕێك جار شین دەبمەوە، وەك گوارەی گوێکانت.
نەختێك جار سەوز دەبمەوە، وەك قردێلەی کەزییەکانت.
کەڕەتیوایە مۆر هەڵدەگەڕێم، وەك شەرمنی کوڵمەکانت.
کەڕەتیوایە سپی ڕۆدەچم، بۆ نێو قووڵایی دڵت.
کەڕەتیواش هەیە بە زەردی کپ دەبم، وەكوو کفنی دڵم.
بۆ ئەوەی تاریکی لاببەم و،
دڵم بەسەر ڕەنگدا دابەش بکەم
پەنجەکانم دەکەمە فڵچە و،
نینۆکە تیژەکانم لە دڵم هەڵدەکێشم.
بە پەنجە تووتەی دەستی چەپم
برۆت دەکێشمەوە
بە پەنجە تووتەی دەستی ڕاستم
مژۆڵکت هەڵدەگەڕێنمەوە
پەنجەکانی دیکەشم… ئیشی خۆیان دەکەن
گوناهی دڵم نییە
نە هێزی پەنجەکانم،
ڕەنگەکان… خۆیان دابەش بوون
بوونەتە میواندۆستی پەنجەکانم.
۲۹ / ۴ / ۲۰۱۵ قەڵادزی
