هساره
چەند پارچە شیعرێک لە شەونامە بە تامی ڕۆشنایی
شەو، بەرلەوەی بچێتە دۆخی شەوبوونییەوە:
یەکەم وشەی لەسەر خۆی شی کردەوە،
کە بۆ نێویان بردووە بە تار؛
وەک ئاوازێکی غەمگین چڕدراوە و،
کراوەتە بە ئامێرێکی تار.
شەو، گوتی: دڵ کە ڕۆشناییی نەبێت:
ڕوانین… تاریکیی دادەگیرسێنێت و،
هەرگیز بۆی نابێتە یار!.
-٢-
شەو، وەختێک کە لە تێزی فەلسەفە دەبێتەوە:
دەیەوێت باڵ بگرێت و بفڕێت…
بۆ وەی بچێتە نێو هۆمەڵغەزاییەوە.
کەچی لە نێو پەڕەسێلکە و باڵخەنجەرەدا:
چەکچەکیلەی لێ ون دەبێت؛
فەلسەفە و فیزیاش، سەریان لێ دەشێوێت:
نازانن کە ڕووناکیی لێ دەردەچێت!.
-٣-
شەو، کە خۆی دەخزێنێتە نێو ڕۆچنەی بن گوێسەبانێکەوە:
سەرێک لە مارمێلکە دەدات،
بۆ وەی بزانێت: چۆن گفتوگۆ لەگەڵ تاریکییدا دەکات؛
چۆن لە ترووسکایی دەڕوانێت.
قووڵتر دەپەیڤێت…
تاکوو بزانێت وەکوو مرۆڤ، لە مانگ دەڕوانێت!.
-٤-
شەو، لەگەڵ لێزمەی بارانەدا دێتە خوارەوە…
گوێ لە تکەتکی ئاو دەگرێت، بۆ وەی بزانێت:
ئەم چادرە بۆ کوونی تێ بووە و، بالۆرە دەڵێت.
دادەمێنێت و، دەڵێت: ئەی خۆر ئیشی چی بووە:
کە ڕووناکیی، بە ماڵە هەژارێکی نەبەخشیبێت!.
-٥-
شەو، لە بیابانێکدا بە جێدەمێنێت،
بەدیار دارێکی وشکوبرینگەوە، چیرۆکی خۆڵ دەگێڕێتەوە:
کە چاو، چەند تامەزرۆی بینین بووە.
لە شوێنپێ ڕادەمێنێت،
دەزانێت: چەند گرێی دەروونی دە خۆیدا هەڵگرتووە.
دەزانێت کە: “با”، چۆن مێژووی فەنابوونی عیشقی نووسیوەتەوە!.
